حامی و پناه کارگران محروم و زحمتکش کیست ؟! / دولت، مجلس و یا قوه قضائیه

به گزارش پایگاه خبری آوای پرند،جمعی از کارگران شرکت های انبوه ساز ساختمانی با قدمت 10 الی 20سال فعالیت خدمت و سازندگی و پرداخت حق بیمه قانونی به سازمان تامین اجتماعی،هم اکنون بعلت رکود در بازار مسکن و انحلال شرکت های مذبور بدون میل و غیر ارادی خود، از کار بیکار شده اند.

کارگران محروم و بیکار در تماسی با آوای پرند، از سرگردانی و بی پناهی خویش در ادارات دولتی و تابعه آن برای اثبات حق قانونی خود، بایستی ماهها و بعضاً سالها دوندگی داشته باشند تا بلکه بتوانند از حق خود دفاع نمایند.

کارگران اشتغال در اینگونه شرکت ها که به صورت غیر ارادی و بدون میل بیکار شده با مراجعه به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستانهای محل فعالیت که جهت درخواست برقراری مقرری بیمه بیکاری مراجعه میکنند با رد درخواست آنها و مخالفت ادارات مذکور و زیر مجموعه آن مواجه میشوند.

با این شرایط کارگران درمانده و ناامید از نهادهای دولتی ناچاراً برای احقاق حق قانونی شان بایستی راهی دیوان عدالت اداری شوند و در پروسه طولانی اداری آنجا،ماهها در انتظار رسیدگی به خواسته هایی قانونی شان باشند.

خوشبختانه دیوان عدالت اداری قوه قضائیه تاکنون چندین بار از حقوق تضییع شده کارگرانی که چنین شرایطی را داشته رأی به حقانیت آنها صادر نموده ولی با کمال تعجب و تأسف نهادهای دولتی و تابعه آن، اعتنائی به این احکام نکرده و باز راه تضییع حق قانونی کارگران را پیش می برند.

ادارات تعاون،کار و رفاه اجتماعی با استناد به تفاهم نامه دولت سابق،کارگران مشمول مقرری بیمه بیکاری که حق قانونی آنهاست محروم میکند در حالی که دیوان عدالت اداری این تفاهم نامه را خلاف قانون تشخیص داده و آنرا باطل اعلام کرده و مطابق بند الف ماده  6قانون بیمه بیکاری مصوب سال 1369برای بیمه شده این است که قبل از بیکار شدن حداقل 6ماه پرداخت حق بیمه را داشته باشند.